Atriyal fibrilasyon yönetimi atriyal fibrilasyonun süresi, komorbidite, altta yatan neden, semptomlar ve yaşa bağlı olarak karmaşıktır. Genel acil yaklaşımı AF tedavisinde, sinüs ritminin sağlanması ve korunması ritm kontrolü veya ventrikül hız kontrolü olmak üzere iki temel yaklaşım vardır.
Ayrıntılı bir öykü ve muayenenin yanı sıra, EKG atriyal fibrilasyon tanısı koymada kritik öneme sahiptir. EKG’de atriyal fibrilasyon, ayırt edilebilir p dalgaları olmaksızın tipik dar kompleks “düzensiz düzensiz” patern ile kendini gösterir. Fibrilasyon dalgaları görülebilir veya hiç olmayabilir. Ventriküler hız genellikle 80 ila 180/dak arasında değişir. Tedavinin amacı kalp hızının istirahatte ortalama 60 – 80 / dk. , hafif egzersiz de ise 90 – 115 / dk. arasında olmasıdır.
Akut ortamda acil serviste atriyal fibrilasyonun yönetimi hemodinamik stabiliteye bağlıdır. Hastanın hemodinamik olarak stabil olmadığı durumlarda;
- Hipotansiyon
- Akut bilinç değişikliği
- Göğüs ağrısı
- Akut KY semptomları
- Şok belirtileri
var ise hemodinamik olarak anstable kabul edilip hastaya antikoagülan tedavi ile birlikte derhal senkronize kardiyoversiyon kardiyoversiyon yapılması önerilir.
Herhangi bir kardiyoversiyondan önce TEE önerilmesine rağmen, hasta hızlı ventriküler yanıt nedeniyle hemodinamik olarak stabil değilse, önceden TEE yapılmadan kardiyoversiyon endike olabilir. Hızlı ventriküler yanıt kanıtı varsa, hız kontrolü için hastaya kalsiyum kanal blokeri (Diltiazem®) veya beta-bloker (Beloc®) başlanmalıdır. Genellikle hastaya Diltiazem® 0.25 mg/kg (5+5+5+5+5) veya Beloc® (5mg) titre edilerek bolus uygulanır ve semptomlar düzelmezse daha sonra Diltiazem® 0.35 mg/kg veya Beloc® (5mg) tekrarlanır. Digoksin® hız kontrolü için düşünülebilir ancak yan etkileri ve toleransı nedeniyle ilk basamak ajan olarak tavsiye edilmez. Ayrıca etkisi geç başlar. Amiodaron ®da bir ritim kontrol ajanı olarak verilebilir ancak akut ortamda ilk seçenek değildir. Her durumda, amiodaron başlama kararı verilirse, uygulamadan önce kardiyolojiye danışılmalıdır.
| İLAÇ | DOZ |
| Diltiazem | 15 -25 mg IV (2 dakikada puşe) 15 dakika sonra tekrarlanabilir. |
| Metoprolol | 2.5–5 mg IV bolus (2 dakika içinde) 3 kez tekrarlanabilir. |
| Digoksin | 0.5–1 mg |
| Esmolol | 50–200 μg/kg/dk IV |
| Verapamil | 0.0375–0.15 mg/kg IV (2 dakikada) |
Diltiazem Uygulama
- İlk doz: 0.25 mg / kg IV olarak verilir
- Birinci doza yanıt yetersiz ise 15 dakika sonra: 0.35 mg / kg IV
- Sürekli infüzyon: Başlangıçta 5 -15 mg mg / saat iv infüzyon; 24 saat verilir.
Metoprolol (Beloc) Uygulama
- İlk doz: 2.5-5 mg IV 2-5 dakikaka yavaş puşe
- Birinci doza yanıt yetersiz ise 15 dakika sonra: 2.5-5 mg IV olacak şekilde beloc puşe tekrarlanabilir.
- İkinci doza yanıt yetersiz ise 15 dakika sonra: 2.5-5 mg IV olacak şekilde beloc puşe tekrarlanabilir.
- Toplam beloc dozu 15 mg IV/IO olacak şekilde beloc tekrarlanabilir.
- Kalp yetmezliği olan hastalarda dikkatle kullanılmalıdır.
Kardiyoversiyon Uygulama
- Unstabil hastalarda ise ilk tercih ELEKTRİKSEL KARDİYOVERSİYON olmalıdır. ESC kılavuzu göre hastaya 120-200 j ile eletriksel kardiyoveriyon önerilmektedir.
- www.acilcalisanlari.com/dar-kompleks-duzensiz-tasikardiler-af-akil-karti.html
- https://www.acilcalisanlari.com/atrial-fibrilasyon-acil-servis-yonetimi.html
- https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK526072/
